The Museum Theatre
performance 30min, 2012
in collaboration with: Anna Szwajgier, Magdalena Przybysz
Abteiberg Museum, Moenchengladbach
text: Jarosław Lubiak – The Museum as Performed by Zorka Wollny
performers: Cornelia Böhmer Claudia Falz, Mark Gorzalka, Constanze Gottwald, Christa Hahn, Birte Jürgens, Mona Leirich, Ellen Lindner Ulrike Lua, Angela Pontzen, Magdalena Przybysz, Bodo Schäfer, Anna Szwajgier, Katja Thiele, Ria Unverzagt, Kala Wassenberg, Irina Weischedel, Barbara Ziegler, Martin Zimmermann
photos: Jakub Pierzchała
camera: Guy Bosh
Zorka Wollny’s piece not only transforms the museum into a stage performance, not only theatralizes the institution, but also confronts its totality. In the piece, The Museum Theatre, the museum’s space, institution, and collection become material for a performance in which a complex relationship between performance and the performative is played out. Moreover, the museum that is performed here according to a precise score remains open to actions that are usually eliminated from the standard museum’s functioning procedures. Probably the most basic material for Zorka Wollny’s work is ritual. On the one hand, it defines the museum’s functioning in such a way that it seems an overlooked category in Goffman’s analysis of “total institutions.” On the other, the museum ritualisation of behaviour is opposed here with a performance that is a somewhat mysterious ritual governed by its own laws – a counter-ritual, as it were.
Teatr Muzeum
performance 30min, 2012
współpraca: Anna Szwajgier, Magdalena Przybysz
Muzeum Abteiberg, Moenchengladbach
tekst: Jarosław Lubiak „Muzeum w wykonaniu Zorki Wollny”
performerzy: Cornelia Böhmer Claudia Falz, Mark Gorzalka, Constanze Gottwald, Christa Hahn, Birte Jürgens, Mona Leirich, Ellen Lindner Ulrike Lua, Angela Pontzen, Magdalena Przybysz, Bodo Schäfer, Anna Szwajgier, Katja Thiele, Ria Unverzagt, Kala Wassenberg, Irina Weischedel, Barbara Ziegler, Martin Zimmermann
photos: Jakub Pierzchała
camera: Guy Bosh
Wykonanie Zorki Wollny nie tylko przekształca muzeum w występ sceniczny, nie tylko stanowi teatralizację instytucji, lecz również konfrontację z jej totalnością. W zrealizowanym przez Zorkę Wollny i Annę Szwajgier performansie „Muzeum-teatr” przestrzeń, instytucja oraz kolekcja muzeum stają się materiałem dla występu, w którym rozgrywana jest złożona relacja między performansem a performatywem. Dodatkowo muzeum, jakie jest tu wykonywane według szczegółowo skomponowanej partytury, zostaje otwarte na działania, które są eliminowane ze standardowych procedur jego funkcjonowania.
Zapewne najbardziej podstawową materią dla dzieła Zorki Wollny jest rytuał. Z jednej strony określa on funkcjonowanie muzeum w taki sposób, że wydaje się ono być przeoczoną kategorią w Goffmanowskiej analizie „instytucji totalnych”. Z drugiej strony, muzealnej rytualizacji zachowań przeciwstawiony zostaje występ stanowiący nieco tajemniczy rytuał na swoich własnych zasadach — swoisty kontrrytuał.
