Polyphonic Manifesto

concert 70 min , Warszawa 2019

collaboration: Jakub Pałys, POLIN Choir

curator: Ewa Chomicka
POLIN Museum of the History of Polish Jews

production: Matylda Dobrowolska
Biennale Warszawa

performed by the POLIN Choir:
Agata Katarzyna Grobel, Aneta Rajca, Anetta Przybył-Bryńska, Anna Jurkiewicz, Anna Krzystowska, Anna Wieczorek, Barbara
Baranowska, Barbara Szymanowska, Barbara Walczak, Barbara Popławska, Dagmara Siwczyk, Dominika Jędrzejczak, Edyta Pawłowska, Elżbieta
Pachała-Czechowska, Elżbieta Jasińska, Elżbieta Balano, Elżbieta Zawada, Emilia Korsak, Ewa Chomicka, Irena Klein, Irena Wiesiołek, Joanna Olejniczak, Joanna Stankiewicz, Jolanta Nałęcz-Jawecka, Jolanta Mrówczyńska, Justyna Orlińska, Kaja Makaruk, Katarzyna A. Liszewska, Katarzyna Andrejczuk, Kazimierz Gutowski, Kinga Wołoszyn-Kowanda, Magdalena Zaczek, Magdalena Miśkowicz, Małgorzata Kozek, Małgorzata J. Berwid, Małgorzata Czmut, Marcjanna Bulik, Maria Gromadowska, Marzena Czuba, Michael Leiserowitz, Natalia Borawska, Natalia Obrębska, Octavian Milewski, Piotr Woźniakiewicz, Renata Kamińska, Renata Dziurawiec, Svitlana Vlasova, Urszula Iwińska

movie: Paweł

pictures: Monika Stolarska/ POLIN

 
 
The manifesto was created in response to the social anger and frustration aroused by the current socio-political situation in Poland and Europe. But we didn’t just expressed our anger – the polyphonic manifesto was also a call to express solidarity with all those members of society whose voices are weak or inaudible in the general noise. It was an attempt to create a temporary utopian community where one could freely express their opinions, creating a musical event – a  communion of voices. Rather than searching for harmony we looked for intentions and emotions which bought us together. The final performace was presented in the public space in a form of a musical demonstration. The text of the manifesto has emerged from questions and doubts brought in by choir’s members. The concert was composed of three parts and each one served as a commentary to  one of Biennale Warszawa’s events.

Part one – “Utopian community” – accompanied the Convention of Women Farmers. It was built on delicate sounds evoking landscapes (rainforest, wind carrying grains, lake), pure singing, call and response, various types of grains as instruments. Concluded with unsettling questions emerging from the pleasant soundscape: how to be fair? What to eat? What to buy? What is it made of? Who sold the forest?

Part two, dedicated to different relations, was performed during the East European-North African-Middle East Forum. It took place on both sides of the window separating the gallery from the street. The task for the choir’s members, divided into two groups (inside – outside), was to  communicate despite the division and difficulties in hearing the opposite side, in order to  create harmonious melody and complementary sentences.

Part three – “Now!” – accompanied the Polish Social Forum. This part took place on the street as a call for rebellion. We were interested in subjects such as work, exploitation, social frustration, lack of trust in politicians, conflict of opinions but also the power of the group. This part, characterized by  protest and confrontation, was concluded with significant questions (quotations from thinkers such as Thoreau, Fromm, Le Bon): “Is there no alternative to  the capitalist and communist industrialism? Is it impossible to  build a  society where an individual can retain his or her role as an active and responsible person?” etc.
The concert also featured a commentary on the subject of nation and new non-national community which had been presented during the “Transunions” session in the Palace of Culture and Science. This part was composed by  Jakub Pałys.

Read the review in Frieze Magazine here.

Polifoniczny Manifest

koncert 70 min, Warszawa 2019

współpraca: Jakub Pałys, POLIN Choir

kurator: Ewa Chomicka
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

producja: Matylda Dobrowolska
Biennale Warszawa

wykonawcy:
Agata Katarzyna Grobel, Aneta Rajca, Anetta Przybył-Bryńska, Anna Jurkiewicz, Anna Krzystowska, Anna Wieczorek, Barbara
Baranowska, Barbara Szymanowska, Barbara Walczak, Barbara Popławska, Dagmara Siwczyk, Dominika Jędrzejczak, Edyta Pawłowska, Elżbieta
Pachała-Czechowska, Elżbieta Jasińska, Elżbieta Balano, Elżbieta Zawada, Emilia Korsak, Ewa Chomicka, Irena Klein, Irena Wiesiołek, Joanna Olejniczak, Joanna Stankiewicz, Jolanta Nałęcz-Jawecka, Jolanta Mrówczyńska, Justyna Orlińska, Kaja Makaruk, Katarzyna A. Liszewska, Katarzyna Andrejczuk, Kazimierz Gutowski, Kinga Wołoszyn-Kowanda, Magdalena Zaczek, Magdalena Miśkowicz, Małgorzata Kozek, Małgorzata J. Berwid, Małgorzata Czmut, Marcjanna Bulik, Maria Gromadowska, Marzena Czuba, Michael Leiserowitz, Natalia Borawska, Natalia Obrębska, Octavian Milewski, Piotr Woźniakiewicz, Renata Kamińska, Renata Dziurawiec, Svitlana Vlasova, Urszula Iwińska

film: Paweł

fotografie: Monika Stolarska/ POLIN

 
 
„Polifoniczny manifest dla przyszłości” powstał w odpowiedzi na społeczny gniew i frustrację, związane z obecną sytuacją polityczną w Polsce i w Europie, nie poprzestalismy jednak na wyrażeniu gniewu. Polifoniczny manifest to także wezwanie do solidarności ze wszystkimi tymi członkami społeczeństwa, których głos jest słabszy lub niesłyszalny w ogólnym zgiełku. To także próba stworzenia tymczasowej utopijnej wspólnoty, w której można swobodnie wyrazić swoje opinie, jednocześnie tworząc wydarzenie muzyczne – wspólnotę głosów. Nie poszukiwaliśmy brzmień harmonicznych, ale intencji i emocji, które nas łączą. Powstały utwór zaprezentowany został w przestrzeni publicznej, przybierając formę muzycznej manifestacji.
Tekst manifestu powstał z pytań i wątpliwości, które przyniosły ze sobą poszczególne osoby. W pytania postawione przez członków chóru wplotłam pytania – cytaty ze znanych myślicieli i teoretyków ruchów społecznych (Thoreau, Fromm, Le Bon) oraz fragmenty wystąpień aktywistów biorących udział w Forum organizowanym przez Biennale Warszawa. Całość koncertu złożona była z trzech części, każda z nich została przygotowana jako komentarz do jednego z wydarzeń Biennale.

Część pierwsza; „Utopijna wspólnota“ towarzyszyła Forum Farmerek. Ta część koncertu rozgrywała się we wnętrzu, na dwóch piętrach budynku Biennale. Zbudowana została na delikatnych dźwiękach tworzących krajobrazy (las deszczowy, wiatr niosący nasiona, jezioro), czystym śpiewie, nawołaniach (z pieśni przy pracy), wspólnym rytmie. Jako instrumentów używaliśmy również różnego rodzaju ziaren. Z przyjemnego pejzażu dźwiękowego wyłaniały się niepokojące pytania: jak być fair? Co jeść? Co kupić? Jaki to ma skład? Gdzie są pieniądze za las?

Część druga; „Relacje i zależności“ została wykonana podczas Forum Wschodnioeuropejsko – Północnoafrykańsko – Bliskowschodniego. Rozgrywała się po dwóch stronach szyby, oddzielającej wnętrze galerii od ulicy. Zadaniem, które postawiliśmy sobie była komunikacja pomiędzy członkami chóru podzielonymi na dwie grupy (wnętrze -zewnętrze) tak, aby pomimo podziału i utrudnienia w słuchaniu, powstała melodia śpiewana wspólnie oraz uzupełniające się zdania.

Część trzecia; „Teraz!“ towarzyszyła Polskiemu Forum Społecznemu. Ta część rozegrała się na zewnątrz – przed siedzibą Biennale, w przestrzeni ulicy, jako nawołanie do działania, bunt. Podjęliśmy tutaj tematy takie jak praca, wyzysk, frustracja społeczna, brak zaufania do polityków, konflikt poglądów, ale i siła grupy. Część tą, w charakterze demonstracyjną i konfrontacyjną, kończą ważne pytania: „Czy nie ma innej alternatywy poza kapitalistycznym i komunistycznym industrializmem? Czy dobrobyt ekonomiczny i satysfakcja człowieka są rzeczywiście nie do pogodzenia? Czy nie możemy zbudować społeczeństwa, w którym jednostka zachowuje swoją rolę jako aktywny, odpowiedzialny człowiek? Czy jest jeszcze czas, żeby odwrócić bieg wydarzeń?“
W całość koncertu wplecione zostały również komentarze muzyczne przygotowane przez Jakuba Pałysa we współpracy z Johnasem Staalem, dotyczące problematyki narodu i nowej nie- narodowej wspólnoty, które wcześniej zostały zaprezentowane w Pałacu Kultury podczas sesji „Transunions“.