„Mówię nie własnemu instynktowi milczenia. 

To zrobię.

Tego nie zrobię.

Nie muszę być dla ciebie miła.”

Lindy West (2016)

„Kobieto, jeśli chcesz się urzeczywistnić — jesteś w przededniu niszczycielskiego przewrotu psychicznego. Jedyną metodą jest Absolutne zniszczenie.
Ślizgasz sie po powierzchni rzeczywistości. Czy to wszystko czego chcesz?Kochanka i matka.
Zniszczenie dziewictwa.
Kobiety muszą zacząć od zniszczenia w sobie pragnienia bycia kochanymi.”

Mina Loy (1914)

(Femme)

„Ta kobieta powinna przestać sprzątać nieczystości, każdy powinien sam sprzątać swoje gówno. Powinniśmy przyłączyć się do tej kobiety w sprzątaniu gówna, aby była nam równa, i to konkretnie, a nie tylko słowami.”
Françoise Vergès (2019)

„Mój problem jest problemem kobiety”
Ewa Partum (1980)

„Twój gniew jest darem, który dajesz sobie i światu, należącemu do Ciebie. W gniewie żyjemy pełniej, swobodniej, intensywniej, bardziej wrażliwie, bardziej politycznie.”

 Soraya Chemaly (2018)

„Żadna kobieta nie osiąga orgazmu, od pucowania podłogi w kuchni.”
Betty Friedan (1963)

„Mówią, że to miłość. My mówimy, że jest to praca nieodpłatna.

Nazywają to oziębłością. Nazywamy to nieobecnością.

Każde poronienie to wypadek przy pracy.

Więcej uśmiechów? Więcej pieniędzy. ”

Silvia Federici (1975)

„Kobieta musi mieć pieniądze i własny pokój zamykany na klucz.”

Wirginia Wolf (1929)

„Radykalna kobiecość może tylko złamać, rozbić, zmiażdżyć, rozerwać na strzępy to wszystko, co na niej ciąży i powstrzymuje ją.
Może wymyślać i eksplodować.
Wyrywanie swoich pomysłów i projektów z głębi własnych wnętrzności. Urodzenie własnej tożsamości.
Radykalna kobiecość może być jedynie harmonią między tzw. kobiecością i męskością.
Może być jedynie równowagą między płcią fizyczną a psychiczną, subiektywną płcią.
Może łączyć sprzeczne ale uzupełniające się pulsacje.
Radykalna kobiecość może być tylko całością — ani fragmentem, ani brakiem braków.
Jogini manifestująca serpentynową energię ze swojej waginy.”

Maria Klonaris & Katerina Thomadaki (1977)

„W tej kulturze kobiety są ciagle prawie nieobecne. Nieznane.
Zignorowane. Nieme. Uwięzione. Pogardzane. Zdeformowane. Enigmatyczne. Niedostępne.
W tej kulturze kobiecość jest ciągle męską projekcją.
Kultura kobieca może być zaprzeczeniem dominującego języka.
Może pozwolić, aby powstało wszystko to, co jest uciskane. Ład społeczny: ciało, pożądanie, seksualność, nieświadomość, osobliwość.
Może pozwolić, aby bunt stłumionych złamał dominujące formy ekspresji.”

Maria Klonaris & Katerina Thomadaki (1977)

„Jaka jest kobieta wprowadzona w stan wrzenia, i nieskończoność,

nie zatopiona w swojej naiwności, nie pogrążona

w niewiedzy i pogardzająca sama sobą we władzy

ojcowsko-mężowsko-fallogocentrycznej,

j u ż n i e w s t y d z ą c a się swej mocy ?”

Helene Cixous (1975)

„Najpierw musimy się wyciszyć, wziąć oddech i dojść do siebie.”

Chimamanda Ngozi Adichie (2014)

„Jesteśmy wulkanami. Kiedy my, kobiety, oferujemy nasze doświadczenie jako naszą prawdę, jako ludzką prawdę, wszystkie mapy się zmieniają. Powstają nowe góry.”

Ursula K. LeGuin (1989)

„Potrzebujemy więcej miłości

nie od mężczyzn

od siebie samych

i od siebie nawzajem.” 

Rupi Kaur (2017)

Alfabet przyjaźni Barbara Popławska: http://blog.wstronezmiany.pl/alfabet-przyjazni/